Telkens als ik naar het nieuws weer luister,
hoor ik van zoveel ongerechtigheid en leed.
Is er zoveel in de wereld duister,
dat ik het soms ook niet meer zo goed weet.
Moorden, zomaar zonder reden,
armoe, honger en verval.
Criminaliteit in zoveel steden,
de ellende is echt overal !
Dan word ik geraakt door moedeloosheid,
het baart me zorgen bovendien.
Wat maak ík nu nog voor onderscheid
om nog wat goeds te kunnen laten zien.
En waar is Gods zorg voor deze aarde,
Zijn belofte van vrede en geluk?
Als alles niet meer schijnt van waarde,
zo weinig nog heel en zoveel stuk.
Maar Gods geheimenis is soms verborgen :
De wereld verandert als je bij jezelf begint.
Dan zie je Gods zegen en goede zorgen,
ontdek je dat Hij het uiteindelijk toch wint.
Mijn moedeloosheid wordt weer nieuwe moed,
als ik God mijn hart laat raken.
Doe ik zelf in het klein maar goed,
want : zorgen moet je dóen en niet maken !
Verschrikkingen zullen altijd blijven komen,
maar ik wéét mijn taak.
Om mij heen laat ik mijn liefde stromen,
zodat ík de wereld toch wat mooier maak !