In de stille avond van het leven
spreken trouwe woorden over God.
Hem aanvaarden, Hem heel even
zien, is beter dan ons aardse lot.
In mijn eenzaam stille woning
bidt mijn hart een vroom gebed:
U, mijn God, bent nog mijn Koning
want U heeft Uw kroon mij opgezet.
Nu komt bij mij in de donk're nacht,
stilte die ik bijna niet kan dragen
maar ik kreeg een hart dat Hem verwacht.
Laat mij dan in Uw liefde groeien,
zonder ongeloof en zonder vragen
in Uw hemel als een bloem weer bloeien.