Zomaar even jezelf geven
aan de stilte die om je vraagt
omdat je in de spanningen vandaag
de rust vergat om echt te leven.

Zomaar fluisteren in het duister
met de stilte die op je wacht
opdat je in de rust van de nacht
kunt zeggen: Heer, ik luister.

Zomaar komen, zonder schromen
tot de stilte die spreekt van Hem
opdat je door de klanken in Zijn stem
weer in Zijn rust wordt opgenomen.