Nederland is van nature een Christelijk land.
In oorlogstijd en eerder gingen land en geloof hand in hand.
Ja, nood leert bidden, ’t is een oude wijsheid.
Maar nu zijn we het helemaal kwijt.
Zelfs in een zeer moeilijke tijd.
De politiek kiest voor zware bezuinigingen.
In plaats van duurzame investeringen.
We komen allemaal aan bod.
Er wordt weinig rekening gehouden met ieders tekort.

En Christelijke principes zijn verleden tijd.
Nee, vrijheid, dat is waar men voor pleit.
Het vloekverbod wordt opgeheven.
”je bent toch baas over je eigen leven”..
Het is een vrijheid om je mening te uiten!
Maar, we gaan de deur naar God toch niet sluiten?
Zo gaat het almaar door.
Extra koopzondagen, het eventueel schrappen van ‘t Christelijk onderwijs.
Telkens een klein stapje verder, op het verkeerde spoor.
Er is geen plaats meer voor de Christelijke norm.
De ontkerkelijking krijgt een vaste vorm.

Hoelang zal dit goed blijven gaan?
Hoever gaat ons land bij God vandaan?

Het is dan een bemoediging om te lezen in de 42e psalm.
“Maar de Heer zál uitkomst geven.”
Daarmee kun je de toekomst tegemoet, rustig en kalm.
Voor de Christenen hier, mag dit een zekerheid zijn in dit leven.
Wij mogen dan ook zonder angst de toekomst tegemoet gaan.
Want de Heere God geeft ons de juiste richting aan.