Hij was levende legende
ja, een ware volksheld
En geen mens die hem niet kende
keizer op het voetbalveld.
't Volk had de mooiste dromen:
Nederland werd kampioen
Ieder zong: 'We gaan naar Rome'.
en die held, die moest dat doen.
Want hij zou veelvuldig scoren
voor zijn land en voor zijn club
Waar je kwam daar kon je horen
van de leeuw, hup Holland hup.
't Is intussen lang geleden
Rome ach, dat ging niet door
maar als held bleef hij aanbeden
ondanks dat ons land verloor.
Iedereen droeg hem op handen,
hij stond daag'lijks in de krant
want verliezen was geen schande
hij bleef held in Nederland.
Maar toen vele jaren later
hij in het verpleeghuis lag
volgde er een zware kater,
niemand die de held nog zag.
Hij was eenzaam en verlaten
depressief en heel dement
Hij kon nauwelijks meer praten
werd door niemand meer herkend.
Hij werd naar zijn graf gedragen,
slechts één zuster ging er mee.
Zonder roem sleet hij zijn dagen
zo stierf deze coryfee.
Aardse roem wordt in ons leven
nagestreefd als ideaal,
maar het wordt zwaar overdreven,
kijk maar eens naar dit verhaal.
Al sta je op films, in boeken
win je nog zo'n mooie prijs
De bokaal die je moet zoeken,
die ligt in het paradijs.