Ze waren met z’n tienen
en riepen Jezus aan.
Hij zag die melaatsen
vol ontferming aan.
“Ga heen, toon u de priesters.”
Ze gingen op Zijn woord,
gelovend, twijfelend, hopend,
liepen zij samen voort.
Iets verder op de weg,
zagen zij aan hun huid
dat deze werd genezen,
de melaatsheid trok eruit!
(Op weg naar Golgotha
nam Jezus ook hun zonden
en hun melaatsheid mee
die Hem Zijn huid doorwondden)
Maar één mens van die tien
keerde zich halverwege
om, ging de weg terug
God prijzend voor Zijn zegen.
Bij Jezus aangekomen
viel hij voor Hem neer,
dankend en aanbiddend,
vol liefde voor zijn Heer’.
“Waar zijn de andere negen?”
vroeg Jezus hem vol pijn,
“Hebben zij geen reden
om God dankbaar te zijn?
Komt dan alleen deze vreemdeling
en Samaritaan tot Mij?
Sta op, ’t geloof behoudt u,
Ik spreek u van zonden vrij.”
~~~~~~~~
Dankdag houden in ’t geloof
dat Jezus ons behoudt,
dan rust de ziel alleen in God,
omdat zij Hem vertrouwt.
Als we ondanks alle zorgen,
verdriet, of angst, of pijn,
Gods goedheid mogen blijven zien
zal 't altijd dankdag zijn!
Lukas 17:11-19