Ieder heeft zijn eigen hokjes
met daarin zijn 'eigen kijk',
waar we graag bevestigd worden
in ons eigen 'groot gelijk'.
Ja, we horen wel de ander,
maar ze hebben het verkeerd
want de waarheid zit in 't hokje
zoals wij hebben geleerd.
En zo vormen zich de balkjes
langzaam in ons eigen oog.
En we eisen ons gelijk op
in een gloedvol scherp betoog.
Want we willen overtuigen
't 'groot gelijk' aan onze kant.
Wat de anderen beweren
is de waarheid uit 't verband.
En de hokjesgeest wordt harder
maar we hebben het niet door
Dat de balkjes balken worden
hebben we geen ogen voor.
Zo willen we splinters halen
uit de oog van d'anderman
En de balk in d'eigen ogen,
nou daar zien we zelf niks van.
Laten wij in eigen hokjes
weer eens voor de spiegel staan.
En als we dan heel goed kijken
zien we heel veel mis gegaan.
Kom eens uit de eigen hokjes
van ons zelf gemaakte rijk.
Dan verdwijnen onze balken
dan krijgen wij 'groot gelijk'.
Math. 7 vers 3:
Waarom kijk je naar de splinter in het oog van
je broeder of zuster, zolang je nog een balk
in je eigen oog hebt