Gebonden in banden
in klemmen beklemd
door duister verblind
tasten mijn handen
naar enig houvast
vinden mijn voeten
geen gelijke grond
dreig ik wankelend vallend
mijn bestemming te missen.
Maar als ochtendstralen
breken door duister
vallen ook banden
en klemmen af
spreiden handen naar
zonlicht en warmte
vinden mijn voeten
weer gelijke grond
waar eeuwen door
liefde bestond.
Naar psalm 130