als het leven scheppend geeft
voel ik een vredige voldoening
als het daarentegen de zin ontneemt
waar schaduwen het licht verleiden

zullen mijn belaste gedachten
al snel enige dankbaarheid mijden
voelt de beloofde genade
niet meer als verzoening

de erkentelijkheid
kan pas wortelen
en in echtheid groeien

indien men het komen en gaan
vergezeld van lief en leed
als onontkoombaar aanvaard
pas dan kan daaruit
het zuivere ademen vloeien

daarvóór zal de weerbarstigheid
van ons bestaan
de dorst in ons hart naar
een volledig dankende overgave
vooral met het Woord moeten laven