Het land waarin de merels zingen,
de zwaluw dansend in hun vlucht.
Het land van mijn herinneringen,
de donkere wolken of de blauwe lucht.
De dorpen die nog iets van vroeger tonen,
de boeren met hun koeien op de boerderij.
Het is het land waarin ik nog mag wonen.
Het is het vader-moederland van mij.

De stadjes met de grote kerken,
de klokkentoren die nog 'negen' slaat.
De trekkers die het platteland bewerken,
en ook de kinderen, spelend langs de straat.
Het land waar kerkdeuren nog opengaan.
Men vrijheid heeft om God te danken.
Wij mensen mogen daar nog samengaan
en luisteren naar blijde orgelklanken.

Het land waarin ik ben geboren.
Waarin ik groeide en nog leven mag.
Waarbij de vrede nog niet is verloren,
en ik mag opstaan, elke nieuwe dag.
Het land waarin het rood, wit, blauw
mag wapperen in Neerlands frisse wind,
En men onder Gods liefde en trouw
nog troost, en hoop en toekomst vindt.

Ik denk hierbij ook aan de landen
waar men oorlog,onrust en vernieling brengt.
En 'k vouw daarbij mijn handen
en bid, of God daar vrede en liefde schenkt.