Ode aan God en mijn ouders

Ik had vandaag, van tranen natte ogen.
Maar Heer, U hoefde ze niet te drogen,
want het waren druppels van gelukzaligheid,
verdriet en eenzaamheid ten spijt.

Ik telde mijn zegeningen, een voor een.
Van heden en voorheen.
Ogen schieten hier tekort,
om te zien wat U heeft uitgestort.

Eén zegening is van het hoogste goed,
dat ik met U ben opgevoed,
door ouders die mij zijn voorgegaan
in liefde en geloof in Uw bestaan.

Het is voor kinderen te wensen,
op te groeien bij mensen,
die met U, oprecht en rein,
er ook zó voor hen willen zijn.