Wat is de wereld vreemd geworden,
‘t Is zo anders, ‘t is zo stil.
Men blijft op anderhalve meter van elkaar
en niemand die nog knuffelen wil.

De nachtclubs en de horeca zijn dicht,
de winkels niet meer ‘s avonds open.
Steeds vaker kom je mensen tegen
die met mondkapjes lopen.

De sport, theaters, bioscopen,
geen mens te zien, het is zó abnormaal!
Er is geen vliegtuig in de lucht,
en scholen geven lessen digitaal.

En bijna niemand werkt meer op kantoor,
want als het kan, dan werk je thuis.
De kerkdeur is gesloten, elke dienst
volgen we via YouTube op de buis.

We konden nooit een stapje terug doen,
alles moest gaan zoals het was.
Want economisch moest het doorgaan:
goed voor onszelf en voor ‘s landskas.

En toen, ineens, was er een virus …
De ziekenhuizen liepen vol.
Duizenden mensen zijn gestorven,
verplegend personeel betaalt de tol.

Een heel klein virus legt de wereld lam,
niemand had hier ooit op gerekend.
Breekt nu de eindtijd aan, zoals
die in Gods woord staat opgetekend?

Is dan dit COVID-19
een laatste roepstem van de Heere?
Geeft Hij ons dan nog deze tijd,
opdat wij ons tot Hem bekeren?

Dat niemand dan die tijd verspilt,
maar Jezus zoekt, voordat Hij komt.
Want als die laatste bazuin zal klinken,
is ‘t aards geluid voorgóed verstomd.

Dan zullen in de hemel Psalmen
en lofgezang, de heerlijkheid
van Sions grote Koning prijzen,
die jubel blijft in eeuwigheid.

Ga met ons mee, blijft toch niet achter.
Nóg klopt de Heiland aan jouw deur.
Doe Hem dan open, want de wereld,
het is echt waar, stelt zó teleur!

Je staat aan ‘t eind met lege handen,
en dan pas zie je, tot je smart,
dat alles van deze ronde aarde
niet paste in een driehoekig hart.

Maar echte, blijvend-diepe vreugde,
die is bij Hem in overvloed.
En wat Híj geeft, houdt eeuwig waarde,
want God is zo oneindig goed!

April/mei 2020