Heer, leer mij bidden als de vogels.
Hun jongen schreeuwen in hun nest,
reikhalzend uitziend naar hun voeding.
Wij vragen om Uw dagelijks brood,
Uw Woord.

Bij avondstond en morgenrood
laten vogels Uw liefdeslied klinken.
Naar hij gebekt is roept en fluit
de vogel Uw lofzang uit.
U verdient ons eerbetoon:
verstild, fluisterend,
duidelijk sprekend,
zingend.

Vogels strekken hun vleugels uit
om op te stijgen naar Uw hoogten.
tegen de winden in, thermiek
zoekend en benuttend,
als door een kolom van lucht
ondersteund en gedragen.
We weten en voelen U veraf zo nabij.
Maak ons standvastig in ons geloof.
Draag ons als we dreigen te vallen.

De vogels klimmen hoger, almaar hoger,
wijzen de weg naar Uw eeuwige,
alomtegenwoordige aanwezigheid.
Geef ons de vrijmoedigheid
om met wie we zijn en wat we doen
te vertellen van Uw goedheid,
vrede, liefde en zorgzaamheid.{jcomments on}