kruip ik in mijn schulp.
'k Wil even niemand spreken,
'k hoef van niemand hulp.
Ik wil geen goedbedoeld advies,
of een gesprek vol zinloze kreten.
Ik heb even genoeg aan mezelf,
als ik wat wil laat ik dat wel weten.
Beelden van tv, flarden van gesprekken,
geluiden... ze spoken door mijn hoofd.
Soms vraag ik mij in vertwijfeling af:
Heer, waar is de rust die U heeft beloofd?
------------------
Leer mij, Heer, om in alle drukte,
in de haast van alledag,
een moment van stilte te nemen,
dat ik even naar U luist'ren mag.
Heer, ik wil niet altijd haasten,
al doe ik dat toch onbewust.
Neem mijn zorgen en mijn twijfels
en vervul mij met uw rust.