God heeft de woorden uitgesproken.
Ze zijn aan ons als taal gegeven.
De stilte werd met gloed verbroken,
de nieuwe dag van ons beleven.

Elke letter had zijn eigen taal,
een woord van schepping tegemoet.
Zo werd het teken van een nieuw verhaal
wat leven voor de mensen doet.

Verwondering klonk in de woorden,
gevormd in zonlicht en de maan.
De bloemen, bomen die het hoorden,
de dieren en de mens om te verstaan.

Van God zijn al de woorden, is de taal,
en alles is daarmee in eeuwigheid gezegd.
Dit is het hele menselijk verhaal
in handen van de werelden gelegd.

O Heer laten we de taal verstaan,
zoals het aan de mensen is gegeven.
Maak toch het Woord niet ongedaan,
maar geef het door ons zin en leven.