Het kind in mij
Met haar poëtische
Vertellingen
Over herfst en winter
Is ontwaakt uit
Een lange "winterslaap".

Het danst op de tonen
Van de cello,
Met haar droevig
En indringend lied.
Haar snaren beroeren
Zoveel jeugdherinneringen.

Het luistert naar de stem
Van "engelen",
Die zo plots haar ziel
Beroeren kunnen.
Uit een enkele glimlach
Haalt het frisse, jonge kracht.

Het kind in mij
Draagt al jaren
Een licht in zich,
Dat haar helpt
Om het pad te vinden
Naar bewogenheid
En grote tederheid.

Het loopt verder,
Gedreven door
Wat haar ziel verlicht:
Een lied van nieuwe hoop!"