Laat los, jij aarde met je binding,
laat los, jij, met je zwaartekracht,
laat los, jij vrees voor hoogte, diepte,
laat los, jij doodskreng, duistere macht.

Mijn weg omhoog zo hoog gestegen,
een berg, dicht bij Jou, op eenzame top.
Geen weg vooruit meer, geen meer omhoog,
geen weg terug naar diepte die ik vrees.

Geen vleugels om mee op te stijgen,
geen rechte rug om dalend terug te gaan.
Slechts afgrond vóór me, steilte, diepte,
om in overgave aan te gaan.

Eindelijk spring, duik, val ik over de rand,
laat los in vrije val.

De angst is in één enkele tel geweken,
Jij breekt mijn val, geeft me vleugels,
laat me heerlijk zweven, zonder vrees,
zonder pijn in Je armen vallen.

Je adem, wind, thermiek voert me hoger
dan de hoogste hoogten die ik lopend
ooit bereikte of bereiken kon.

Je doet me landen op een richel,
hoger dan hoogst bedwongen top
en ik juich en jubel van Jouw liefdekracht
en bevrijding, want mijn overwinning
is slechts geloven in Jóuw overwinning:
Jij maakt vrij.
{jcomments on}