Het laatste houvast

Tussen gesteven wit
zien we herkenning, open ogen,
je hand die zoekt en knijpt,
de hoop herleeft.

Hij geeft
een sprankje tijd
voor nog een afscheidsgroet.

Hij leeft
in jou, in ons,
Hij is de laatste strohalm,
Hij houdt vast,
verlaat niet wat
Hij eens begon.

De laatste hoop
doet leven in Zijn land;

Tussen geweven wit
zie je in Hem herkenning,
Hij opent ogen
en ontvouwt je hand.