Heer, hier sta ik dan, deze morgen
voor Uw gemeente, in Uw huis
met al mijn twijfels en zorgen
of ik dit werk…. wel kan!
 
Heer, mijn kinderen, man, moeder en werk
en dan dit grote….voor Uw kerk
er wordt zoveel gehoopt…. verwacht….
’t weegt zoveel zwaarder, dan ik eerst had gedacht!
 
Heer, ik weet het, er is zoveel nood
maar is dit werk niet veel te groot
zo heb ik gezucht, vaak in gedachten
en piekerde ik , vele nachten
 
Heer, toen was daar Uw stem, zonder woorden
die ik diep van binnen duidelijk hoorde
die zei: “wat is het dan, dat je wél kunt doen”
“luisteren, troosten, vertellen uit Uw naam”, dacht ik toen
 
Heer, toen werd ik mij ineens bewust
van een groeiende innerlijke rust
want U zei: genoeg, dat is genoeg
meer is het niet dat ik vroeg
 
Heer, zo sta ik hier dan, deze zondagmorgen
voor Uw gemeente, in Uw huis
en kom bij U met alle twijfels en zorgen
omdat ik dit werk, alleen niet kan