Staande op een heuvel bij Jeruzalem
kijk ik naar het kleine stadje Bethlehem.
Voor mij ligt in 't avondlicht
het veld van Efratha.
Vol ontroering en in stilte denk ik na.

Ik zie de sterren stralen, net als toen.
Als zij toch hun verhaal eens konden doen
zou ik dan horen wat gebeurde in die nacht;
over Maria en het kind dat werd verwacht.

Dan zou ik willen vragen, is het waar
dat de engel proclameerde, precies daar
waar priesters voor de tempeldienst
de mooiste lammeren kochten?
Het moest volmaakt en vlekkeloos zijn
dus dat was wat ze zochten.

Gaf God Zijn Zoon, als offerlam
juist hier, in Bethlehem?
de engelen die met luide stem
de eer en glorie gaven
aan Hem mijn God en Vader.
Zij boden mensen Vrede aan
omdat God zelf voorzag
in 't offer dat voor eeuwig was
Zijn Zoon.

Het blijft een wonderlijk verhaal,
de boodschap waar en echt.
Hij bood ons eeuwig leven aan
Hij heeft het zelf gezegd.

Ik ben de Deur, het Licht, het Lam
jouw offer, overbodig.
Want ik heb alle schuld betaald
en meer heb je niet nodig.

Ik sta daar en ik dank mijn God
die alles gaf voor mij
Ik reis mijn weg met blijdschap.
Ik ben voor eeuwig vrij.