Herinneringen bij het Kerstlicht

Papa,

In verloren gebaren
Voelden mijn handen
Naar jouw levenloze lichaam.

Jij gaf het leven op,
Van Kerstmis naar
Het nieuwe jaar.

Tastend zocht ik de weg
Naar het bevende kaarslicht.

Even verlichtte het
Zovele momenten,
Waarop jij nog
Bij ons was.

Wanneer haar licht doofde,
Voelde ik me getroost.
Jij, papa,
Staat nu midden
In het eeuwige Licht.
Jij wacht er op mij.