Door de waarheid te ontkennen
of er hard voor weg te rennen.
Als je zegt: ‘Dit zal nooit wennen’,
dan is dat echt een symptoom.
Van het tij dat je wilt keren,
maar tot slot moet accepteren,
er valt niet te marchanderen,
met het ‘Waarom ik?’ syndroom.

Het vernietigt al je dromen
wordt  je toekomst weggenomen
‘Wat mij nou is overkomen?’,
dat wordt nauwelijks beseft.
‘Waarom ik en geen bejaarde,
dat is beter te aanvaarden.
Heer wat heeft dit nou voor waarde,
Dat dit noodlot mij nu treft?’

‘Waarom ik?’ met duizend vragen
is wat menig mens moet dragen,
zal vaak doodsangsten aan jagen
en veroorzaakt veel verdriet.
En die vraag, die blijft meer knellen
door hem steeds opnieuw te stellen
en ik kan je wel voorspellen,
een echt antwoord komt er niet.

Kun je dan nog hulp verwachten?
Geeft geloof je nieuwe krachten?
Kan God dan de pijn verzachten
van het ‘Waarom ik?’ syndroom?
Geeft Hij troost, zal dat echt schelen,
door mijn lot met Hem te delen?
Kan Hij al mijn angsten helen
met Zijn vrede, Zijn sjaloom?