Zoals een kind dat krast en kleurt
en het papier bijna verscheurt,
zo tekent de seismograaf
wat er werkelijk is gebeurd.
Woorden schieten hier tekort;
wat was en nooit meer wordt,
als de toren van Siloam
die op hen is neergestort.
Zo storten duizend vragen
zich op mij als duizend slagen.
Ik ken geen antwoord dan:
ik word door Hem gedragen,
op wie ik vertrouwen kan.
Zoals eens een blinde man,
die het Licht mocht zien
bij het water van Siloam.