Worden dan alle mensen door Christus zalig?
We liggen toch ook allemaal in Adam verloren!
Misschien denk ik wel, dat is zwartgallig.
Maar alleen zij worden zalig, die zijn verkoren!

Nu weet ik het helemaal niet meer,
want dat kan ik toch niet weten?
Het wordt bang in mijn hart en in mijn geweten,
Want stel dat ik Hem voor eeuwig ontbeer.

Maar God laat mij niet in het onzekere,
maar vraagt van mij, dat ik mij bekere.
En Hem met een waar geloof,
gehoorzaamheid aan Hem beloof.

Als ik door dat ware geloof in Hem wordt ingelijfd,
dan mag ik door dat geloof Zijn weldaden aannemen!
Deel uitmaken van Zijn kerk, die nog op aarde verblijft.
Dan hoef ik niet een afwachtende houding aan te nemen!

Dus toch alleen door het geloof.
Al het andere maakt steeds groter, de kloof
die er is tussen God en mij.
Dus laat ik tot Hem gaan, met Zijn Woord erbij!

(n.a.v. vr. en antw. 20 )