De Vader had het goed verstaan
Een kind dat bij Hem weg wou gaan

Vader, laat mij de wereld verkennen
Eens de geneugten van het leven kennen
Ruim van hart gaf Hij het zijn erfdeel
Lief had Hij Zijn kind, niets was teveel
Op weg ging de mens, ver van de bron
Rond de wereld, zo ver hij kon
Eerst toen hij zat aan de grond
Nergens troost en vrede vond

Zag zijn geestesoog zijn lieve Vader
Onverwijld toog hij huiswaarts, waar Vader
Op hem wachtte reeds, het was groot feest
Nooit is beider vreugde groter geweest