Nijmegen, mijn geboortestad,
vandaag is er weer zo'n trieste dag
waarop men er aandacht aan schenkt
dat een helpende hand
met goed bedoelen
ter bevrijding van het vasteland
ter bevrijding van het vasteland
80 jaar geleden bedenkt
dat de bezetter moet voelen
wat de tegenpartij vermag,
middels wapenen die deze bezat.
In Nijmegen, nu 80 jaar geleden,
ervaren mensen nog héden
wat ze toen is aangedaan.
Rouwstoeten zijn als zonder ophouden
door de verwoeste stad gegaan.
Er was destijds geen denken aan
dat noeste arbeiders die weer ópbouwden.
Bombardementen uit die oorlogstijd
zijn vergeten, behalve die op Rotterdam
waarmee voor Nederland de invasie begon,
waaruit 5 jaar onnoemlijk leed voortkwam.
Er is nog steeds geen nieuws onder de zon
sinds men vliegende verwoesting toebereidt,
zijn toevlucht zelfs tot een atoombom nam.
Per het begin van ons bestaan
heeft de mensheid niet geleerd
om onder Gods hoede voort te gaan.
Zónder Hem gaat alles geheid verkeerd.
Zónder Hem gaat alles geheid verkeerd.
Er zal wel altijd strijdgewoel zijn,
binnen onszelf en in het klein.
We zien het heden ten dage in tal van landen:
we staan met soms gevouwen, maar toch lege handen.
Welke partij mag een andere onderdrukken?
Wélke strijd winnen zal ons lukken?
Lieve God, er is er maar Een die dit vermag:
Uw Zoon, die terugkeert op de voorzegde dag.
Er zál een stad, een wereld, van vrede komen,
Uw belofte moet voorwaar voor wáár worden aangenomen.
* 22 februari 1944, bombardement op Nijmegen door de geallieerden,
6 en 9 augustus 1945 atoombom op Nagasaki en Hiroshima,
2022 beschietingen in Oekraïne, 2024 in Israël en Gaza, et cetera.