Die verschroeide plek op aarde,
een symbool van groot gemis,
waar je huilend moet aanvaarden,
wat zo onaanvaardbaar is.
Waar de hoop is weggevlogen,
zoveel toekomst ingestort.
waar de tranen langzaam drogen,
omdat het niet anders wordt.

Die verschroeide plek op aarde
waar de rampspoed zich voltrok
die geen mensenleven spaarde
waar het hart zich neigt tot wrok.
Waar bedroefde nabestaanden
radeloos de beelden zien
zelfs nu nog na zoveel maanden
van vlucht MH zeventien.

Die verschroeide plek op aarde
die in droefenis verbindt
waardoor  mensen samen schaarden
waar je troost en steun in vindt.
Eens zal het daar niet meer schroeien
zijn de wolken niet meer zwart
Dan zal daar de iris bloeien
die geeft vrede in je hart.

(de iris staat symbool voor wijsheid, hoop en vertrouwen)