Het graf is open en verlaten,
als teken van verloren strijd,
in doodsangst vluchten de soldaten,
paniek heerst alom wijd en zijd,

ze kunnen het haast niet geloven,
de leerlingen zijn zeer ontdaan,
het gaat hun klein verstand te boven,
een schokgolf in hun broos bestaan,

tot Christus zelf, met hen bewogen,
hen opzoekt in hun diep verdriet,
want Hij is vol van mededogen,
voor wie gelovig op Hem ziet,

nu moeten zij het wel geloven,
en al hun blijdschap breekt zich baan,
al gaat het hun verstand te boven,
't is waar; de Heer is opgestaan.

de grote vijand is verslagen,
gedoemd tot siddering en angst,
geboeid tot aan zijn laatste dagen,
want eeuwig leven duurt het langst.

een nieuwe lente is begonnen,
verrassend keerpunt in de tijd,
waar dood en graf zijn overwonnen
straalt leven tot in eeuwigheid.