Jij was toch dood?
Jij met je koude lijf
Ik heb het zelf
Gevoeld,
Gezien,
Ervaren
Minuten lang heb ik staan staren
Mijn hart stond stil,
het was als lood
Ik was ook koud en stijf
Verstard en onbedoeld
Was ik één met jou
Jij met je koude lijf.

En dan is daar ineens
Die dag vol zon
O, dat ik dat geloven kon
Jij was er weer
En elke keer
Moest jij ons overtuigen
Nu moeten wij getuigen

Jouw licht warmt mij voortdurend op
Jij zet mijn wereld op zijn kop
Jouw geest zet mij in vuur en vlam
En nooit, nee nooit, nooit meer
Slaat de dood mij neer
Want aan de horizon
Straalt altijd weer jouw zon
Een krans van licht
Dat mooie vergezicht:
De dood is overwonnen
Jij stond ook op voor mij!