"Het is Pasen geweest"

Veel
oorlog met onverwerkte emoties
vooral schuldgevoel, tekortschieten
onbegrepen zijn, zichzelf niet begrijpen
hij zweeg vooral.
 
Toen
zoeken naar woorden...het verhaal
het verhaal van zijn leven
zijn emoties, zijn strijd
te lang had hij gezwegen.
 
Zoeken
naar God onze Hemelse Vader
die hem allang vergeven had
hij hoefde alleen maar te geloven
handen te vouwen en "amen" zeggen.
 
Langzaam
kwam er wat rust en vertrouwen
overgave: " Het is Pasen geweest"!
zijn laatste jaren waren de beste
ondanks benauwdheid en pijn.
 
Vreugde
over de nabijheid van zijn vrouw
zijn grote en diepe liefde
waar hij lang geen woorden voor had
hoefde nu niet meer te zwijgen.
 
Gevoel
naar zijn dierbare kinderen
te kort geschoten...te veel gezwegen
maar in de laatste periode
onverwachts veel contact, zorg en liefde.
 
Zijn
laatste jaren waren de beste
de waardevolste
ondanks zijn slopende ziekte
hij hoefde niet meer te zwijgen:
 
"Het is Pasen geweest"