Het was niet zoals lang geleden
door een witte duif, bij de woning
van een bekende, die, op dat moment,
bij de uitvaart was van zijn pa, overleden.

Lieve duif, houtduif, jij
maakte me vandaag zo blij.
Na jaren zag ik je op de stoep,
stil scharrelend, geen roekoeroep.

Zelf liep, scharrelde, ik naderbij
en jij ging toen in vogelvlucht
op de wieken; in mijn hart
kwam bevrijdende zucht.

Toen met die witte duif dacht ik,
niet zo vreemd, aan de Heilige Geest.
Vandaag door jou, lieve houtduif wederom,
denkelijk omdat het nét Pinksteren is geweest.

Lieve vogels, lieve duiven,
wil ons van harte vergeven:
wij bedreigen jullie bestaan.
Blijf toch zichtbaar vrij leven,
zodat wij blijven denken aan
de blije Pinksterboodschap
opdat we die goed verstaan: 
via duiven doorgegeven?

Waarneming van scharrelende houtduif, onderweg met mijn rollator, op 8 juni 2022