je ziet niet eens waar land en lucht zich scheiden
een dikke mist ontneemt je zicht
en in het dichte donker verlang je naar wat licht.
Je dagelijks leven kan die mist wel zijn
je donkere, dichte blikveld is zo veel te klein
je hapt naar lucht en mist de ruimte in je hart
je voeten blijven steken aan de start.
En dan, temidden van je vage land
is daar een licht van hogerhand
het breekt erdoor, je ziet weer hoe je wereld was
je ziet de schapen rustig grazend in hun groene gras.
Vertrouw op God, al zit je in de mist gevangen
Hij kent je zorgen en al je weggestopt verlangen
En op Zijn tijd geeft Hij je helder licht
Hou daarom steeds je oog naar boven toe gericht.