Een dag als vele donkere dagen.
'Waarom zie ik vandaag geen licht?
Een bloeiend bos om in te dwallen?'
Voor mij zijn alle deuren dicht.
'Je moet leven, 'is de leuze.
en blij met kleine dingen zijn.
Maar ja, soms heb je weinig keuze
en doet alleen zijn enkel pijn.

Een woordenboek met vele woorden.
Maar geen woord zegt wat ik voel.
En welke zin is het die me stoorde
in al dat menselijk gewoel.
Ja elke dag kent vast wel fijne dingen,
maar waarom zie ik die niet?
Hoor ik in de verte vogels zingen,
maar denk ik toch: 'Vergeet me niet'!

Ineens de zon, die met haar stralen
recht in mijn stille kamer schijnt.
Het lijkt of donkere verhalen
in al die glans en gloed verdwijnt.
'k Ben niet alleen, dat mag ik weten.
En zachtjes zing 'k met.de vogelzang
"Heer laat me nooit vergeten
Uw liefde duurt mijn leven lang.'