Ik zoek woorden van troost
maar kan ze niet vinden,
niet in de wind
niet in de zon,
niet in het vergane lichaam
van een lang verdwenen kind.
Lijden en dood was haar lot,
zó had haar belager het voorgeschreven.

Ik zoek woorden van troost,
maar kan ze niet vinden,
zelfs niet in mijn hart
dat gevuld is met pijn en verdriet
voor een familie die hoopte
op de terugkeer van hun verloren kind.
Plots werd hun angst en onzekerheid
pijnlijke waarheid
Ach, mijn God, ik begrijp dit alles niet.

Ik zoek woorden van troost,
maar kan ze niet vinden.
Ik hoor ze niet
in 't zoemen van de wind
Ik lees ze niet
in de spelende stralen van de zon
Ik ruik ze niet
in de geur van de ontluikende lente
... nieuw leven dat begint!
... ook voor een kind?
Ach Heer, ik zoek woorden van troost
maar kan ze niet vinden...

Ik ween, heel diep in mijn ziel
er is niemand om me heen die het ziet
dan Gij alleen.


28.2.1997