Je zou 18 februari 65 jaar oud geworden zijn.
In plaats van een feest is er immense pijn,
want op 2 februari ben je heengegaan;
je hebt een ander leven aangedaan.
Je overlijden kwam zo onverwachts en plots.
Je vrouw, kinderen, beide kleinzoontjes,
waren je lust en je leven, jouw trots.
Je gezondheid speelde je parten:
je klaagde niet over je smarten.
Je was hulp, toevlucht en stabiele rots,
de moeders van je zo jonge kleinkinderen
die je nog in je warme armen hebt gehouden
hebben dat vanaf het begin gevoeld en ervaren;
al bijeen duurde het te kort, die fijne, goede jaren.
Je laat een leegte achter die geen mens
voor degenen die nu diep treuren
kan vullen; mijn hartenwens:
dat ik, tezamen met heel velen,
je echtgenote op kan en mag beuren,
haar leven met liefde wat in kan kleuren,
haar leven met liefde wat in kan kleuren,
opdat ze met jullie kleintjes blij kan spelen.
Een tijdlang zal er rouw zijn, lévenslang gemis.
De enige echte steun: het geloof dat God er altijd is.
06.02.2023 Voor een vriendin van me die 2 februari jl. weduwe werd.