Soms is de hemel zo dichtbij
In onze dromen en gedachten
Daar spreken en verkeren wij
Met hen, met wie wij huilden, lachten

De mensen ooit zo liefgehad
Die wij nu node moeten missen
Een vrouw, man, kind, een lieve schat
Nooit uit ons leven weg te wissen

Een woord, een traan, herinnering
Middenin ons aardse leven
Een lied dat door ons hoofd steeds zingt
Kan ons weer inspiratie geven

God's mensen voor de eeuwigheid
Altijd met hun ziel verbonden
Ongeacht hun aardse tijd
Liefgehad, een plek gevonden

Uit onze harten nooit meer weg
Geschreven, sierlijk en oprecht
Het aardse leven afgelegd
Maar zielsverbonden, warm en hecht

Marian van der Veen-Niemeijer