haar warme
handen werden
langzaam koud

wij kregen
het ook
even benauwd

onze lieve
moe gleed
langzaam weg
naar een
ander bestaan

wij waren
stil hiervan
later kwam
er een
dikke traan

het gebed
Onze Vader haar
handen in
de mijne
daartussen een
kruis

en wij
wensten haar
liefde geen
pijn meer
en veilig
naar het
Vaderhuis

ik wilde
wel mee
maar deze
reis was
alleen voor
haar

maar

ik wist
dat Jezus
op haar
stond te
wachten zo
-schitterend mooi
aan de
andere kant

moe is
waar ze
zijn moet
in het
allermooiste land

daar straalt
zij als
een engel
en zingt de
hele dag

wie ben
ik dat
ik haar
dit beletten
mag

liefste moe
ik zal
u nooit
vergeten en
denk aan
u iedere
dag

uw foto
staat altijd
bij mij
met daarop
uw lieve
lach