Buiten is het grijs
de mist zo koud en stil
verdwenen het paradijs
de wereld is zo kil

Tussen al mijn zacht geween
door mijn sluier van verdriet
voel ik de warmte om me heen
God vergeet mij niet

Als straks de zon weer schijnt
het groen mijn ogen streelt
zal ik eeuwig dankbaar zijn
aan Hem die mij beveelt
 

Antoon van Gemert

ingezonden 19 maart  2005