soms is alles zo leeg geworden
dat niets van waarde lijkt te zijn
verzonken in een grote onmacht
geeft te leven dan slechts pijn

geloof tot twijfelen misvormd
vanuit je ziel schreeuwt 't tot God
"waar was U toen ik U nodig had
U wilt voor mij toch niet dit lot"

in de donkere nacht van wanhoop
rijzen steeds dezelfde vragen
die een antwoord stom verschuldigen
het Godsvertrouwen zwaar belagen

maar al ga je door een dal
van diepe, zwarte, duisternis,
als de dageraad opnieuw weer gloort
heeft Zijn Vaderhand je opgericht