Er zijn geen woorden meer
om deze duisternis
voor mensen te beschrijven.
De taal is dood
en waarheid is gestorven
in verblijven
die zelfs geen woorden
waardig zijn.

Alleen de pijn,
de woordenloze pijn
om alles
wat er ooit gebeuren kon.

Er is geen taal
toereikend voor de macht,
die schijnbaar steunend
op de zon
de mensheid van haar 
kroon beroofde.

Er zijn geen graven meer
waarvoor wij 'kaddisj'
mochten zeggen,
hier valt het laatste woord,
niets is hier ooit
meer uit te leggen.

Alleen herdenken
en dan zwijgen.
Een stille vraag: 'Waarom?'

Alleen herdenken
en dan zwijgen,
een eeuwigheid,
todat een stem zegt:
'Mens, Ik spreek een nieuwe taal,
Ik kom!.'