Soms raakt een verlies je diep
meer dan je had gedacht.
Je bouwt een muur om je heen
zodat niemand je verdriet ziet.
Die muur werpt een schaduw
over je ziel heen en het verdriet
blijft zo hangen totdat jij of een naaste
de muur zelf steen voor steen afbreekt.
Het is erg als een mens zichzelf
achter een muur laat staan want
niemand hoeft met zijn verdriet
in de schaduw van de pijn te blijven.
Stap uit die schaduw en aanvaard
de hand die Jezus jou aanreikt,
want door met Hem mee te gaan,
kom je altijd bij God uit, je Schepper.