Mijn dochter trouwt
En met haar ook
Drie kindjes, mag u weten
Het is de tweede keer
En ondanks dit grote feest
Zullen we dat nooit vergeten.
 
Haar eerste man verliet
Haar veel te vroeg
De dood die nam hem mee
Maar ’t was Christus die hem droeg
Door alle lijden heen
Hij liet hem niet alleen.
 
Nu staat zij vandaag weer
In mooie jurk te stralen
Een bruigom aan haar zij
Maar ik huil zachtjes diep in mij
Ook straal ik mee
Ik ben waanzinnig blij
 
De mens heeft immers steeds
Een ander naast zich nodig
Zo schiep God man en vrouw
En ook de kinderen hebben weer
Een vader die voor ze zorgt, hen troost
Woorden zijn eigenlijk overbodig
 
En als mijn kind eens twijfelt wie
De liefde van haar leven is
Dan heeft ze links en rechts een man
En mag zij in het midden
Tussen twee geliefden staan
De ene  is het hier en nu
De ander haar geschiedenis.