Samen aan de reis begonnen
vol vertrouwen in elkaar
om te geven en te dienen
levenslang van jaar tot jaar
Is dat niet te hoog gegrepen
in een wegwerpmaatschappij
waar de huwelijken kort zijn
meer gericht op "ik" dan "wij"?

Daarom naar de kerk gekomen
want God riep je bij je naam
uit een eigenzinnig leven
steeds tot goed doen onbekwaam
om de reis met Hem te lopen
wandel voor Zijn aangezicht
steeds oprecht, de oren open
luisterend naar Hem gericht

Dan zul je Zijn stem steeds horen
geeft Hij je een nieuwe naam
samen in Zijn trouw geborgen
maakt Hij Zelf je wilsbekwaam
om Zijn reisplan uit te voeren
ook al kost dat strijd en pijn
voor je roept zal Hij je horen
levenslang zal Hij er zijn
 

Huwelijksgedicht van Co 't Hart