Als de nazomerzon de dag verbrandt
met een dieprode gloed aan de horizon
laat ik mijn gedachten gaan zodat ze ‘s morgens
als mistflarden over de velden zweven.
Verhullend al de littekens van de schepping
zodat het lijkt alsof U bent teruggekomen.
En als we dan samen zitten te kijken
naar de schoonheid van de ochtend
vertelt U hoe U het had bedoeld
zonder een woord te zeggen.