De naakte takken
strekken zich ten hemel,
zo troosteloos
en kaal.
Het trieste druipt er af
aan alle kanten,
totdat God dat verandert
met een zonnestraal.
Dan staat ineens diezelfde boom
te stralen
met wel duizend diamanten.

En ik begrijp
die stille wenk,

een Godsgeschenk.

Jannie de Paauw.


4 april 2006



uit de bundel; Laat los, houd vast