Kleuren, mooier dan anders overal om mij heen
ik neem ze waar in de stilte van deze zo andere wereld.
Van waar ik vandaan kom, waar drukte de boventoon heeft.
Een vallend blad wordt gebracht waar de wind hem voert.
Is het blad niet zoals ons leven?
We waaien mee in de winden van ons bestaan,
meegevoerd door de sterke stroming van de wereld.
Waar alle mogelijkheden open lijken te staan.
Niets is de mens nog onbekend.
Geen enkel obstakel laat ons weerhouden van onze trots.
Toch ontlopen we de stiltes in ons leven.
Misschien om niet na te hoeven denken over de zin van bestaan.
De leegte en angst die we dan zo intens beleven,
lijken ons verloren te doen gaan in een bodemloze put,
waar de uitzicht op vreugde wordt opgeëist door pijn.
De herfst doet weer zijn intrede in de natuur,
toch is de lente net begonnen in mijn ziel.
Door U lijkt Alles zo nieuw, zo veranderd zo puur.
Nu voert Uw Heilige Geest mij waarheen U wilt.
Net als dat herfstblad wordt geleid door de wind
Joanne Brinkman