Diepte gesprek waarin stilte en
kleur ons een weldaad doet
zo verlaten we de kloostertuin
herfsttinten strelen onze ogen
je kunt goed zwijgen zegt hij
dat is een kunst van God gegeven
als we stil zijn
is er een wacht voor de mond
want soms in ons spreken
praten we onze mond voorbij
hoor en kijk toch eens zegt hij
alles spreekt voor zich bomen
bloemen vogels wolken
laten wij ze niet in de rede vallen
we geven hen het laatste woord
zo zwijgen we verder allebei