April: buiten en binnen
gaat lente verder beginnen.

Bloemen komen vanuit hun bollen,
andere schieten op uit knollen,
als vanzelf, naar het lijkt,
met grootste gemak.

Als je daar goed naar kijkt,
dan ga je toch uit je dak,
als 'n bloem uit je bol?

Jouw hart raakt overvol
gevuld met vreugdesporen.
Je wil dan elkeen laten horen
wat al dat moois in je achterlaat:
voorál als niemand daarover praat.

Als ik God 'n liedje zing
vanuit dank, bewondering,
steeds weer verwondering en
niemand mijn waarom verstaat,
dan toon ík toch een blij gezicht.

Dan wordt de dagelijkse plicht
van last tot liefde, die gewis
- door ondraaglijke zorgen
soms diep verborgen -
in mensenharten is.

Corona is kroon in het Latijn.
De natuur draagt gewoon
Jezus’ Keizerskroon.

Mopperen, klagen, angst, chagrijn:
de ergste virussen, die aanstekelijk zijn.
Mensen met vreugde besmetten is zó fijn.

Dát vaker doen in lief én in leed
is, zoals je nu wel weer weet,
een taak voor ons allemaal.
Dat is gewoon de kroon
op dit voorjaarsverhaal.

Andere blik op corona, 17.03.2020