Vroeg in de morgen
zag ik een bij
nat van de dauw
bleef ze zitten

Haar vleugeltjes aan
haar lijfje geplakt 
voorzichtig nam ik
haar in mijn hand

Vol vertrouwen warmde
zij zich aan de Zon
vloog toen dansend
in cirkeltjes weg

Met verbazing ontroerd
door haar lieve groet
sloot ik haar in mijn
hart dat moment

Omdat God de Schepper
omziet naar mij
ontferm ik me ook over
zo'n kleine bij