Soms ervaren we in ons kikkerland
wel vier seizoenen per etmaal.
Die zo ondergewaardeerde,
maar toch kostbare schat,
ontvangen wij allemaal.

Zonsopgang
was zo prachtig,
warmte van korte duur.
Vanochtend liet het weer mij
weer kennismaken met regen,
die viel kletterend in stromen neer.

Ik bedankte God, ook voor mijn auto, 
want op de fiets naar mijn werk toe gaan
vond ik ineens totaal geen goede optie meer.

Het hard staal bood me de bescherming tegen
ijskoude hagel, gevolgd door brandende zon.
Opnieuw een aantal tropische dagen op rij:
ze zorgden voor wederom grote droogte;
zonaanbidders, zwemmers waren blij,
tót onweer kwam, vreugde ontnam.
Het bekende gemor herbegon.

Gelukkig heeft geen mens
iets over het weer te vertellen;
zo ja, dan zouden wij íedere dag
wel met onweer hebben te stellen,
want de een wil dat en de ander dat.
Zoals het is, ook al is het niet naar wens,
elk weertje, elk seizoen, geeft dat ik geniet.

Herken de moraal in dit ervaringsverhaal.
Als we de dagelijkse geschenken zien
die het weer ons steeds weer biedt
en deze ook blij uitpakken gaan,
dan kunnen we de narigheden
in ons leven beter aan,
wisselvalligheden
evenwichtiger
doorstaan.

7 juni 2020 (geïnspireerd door de beleving van een bekende)